2015-01 ’t Jûddenstroatjen

’t Jûddenstroatjen

Ok ik wil graag een enkel woord
vanaf disse plaatse zeggen.
maor ik proate plat en dat is iets
waor i’j ow bi ‘j neer mot leggen.

toch hop ik dai mien kunt verstaon,
‘k zal zo duud’lijk meug’lijk praoten.
maor bi’j de onthulling van dissen steen,
konk et riemen echt neet laoten.

wat gong der vulle an veuraf,
veurat dit monument ’ter ston
en was et Hentjen Lubbers neet
die as eersten d’r aover begon.

Jaap Hulshoff ons allemaol bekend,
uut de gemeenteraod,
den was meteen in vuur en vlam
en gong aover tot den daod.

Hi’j stok zien licht op hier en daor,
spannen Jan Rap en zien maot erveur,
toe was ’t alleen et metselen nog
en now steet é veur ow deur.

ln ons mooie olde Hengelo
woonden vrogger Sallie en Bram,
Lowieken, Aron en Jacob Fhillips
en daor liep een echten tram.



Toe de Rêgelinkstaot nog “Polsbroek” was
en de Kervelseweg ‘Sikkenstraot’
toe ’t armoeieg was, en toch vol gijn
en Veldwachter Wisselink vaak kwaod.

Toe Hengel alum was bekend,
um de grootste peerdemerkten,
toe ston d ‘er verschölen achteraf,
een gebouw waor Jûdden kerkten.

Toe men met peerd en wagen ree
aover kinderköpkes met een daornaost zo’n göätjen
toe was verborgen tussen ’t gruun,
et olde Jûddenstaotjen.

Bi ‘j Takkenkamp gong i’j der in,
en an de Hofstraote weer an uut,
’t was enkel maor een honderd trad,
maor i’j heuren d’r gin geluud.

Et was maor klein ’t had niks um ’t lief,
‘t was eigenluk maor een pad,
maor ’s aovends as et donker was,
verhaosten i’j ow trad.

Gin lanterenpaol ston an de straot,
maor een hegge en greszoden,
daor tussen in ston de Tempel Gods,
de Synagoge van de Joden.



Hun kerke, en als ’t Sabbat was,
gingen ze, op ’s Heeren woorden “komt”
dan wazzen ze thuus, biddend tot hun Heer,
dat is now al verstomd …..

Gin Aron en Lowieken meer,
gin Rebekka, een Fhilips nog Cohen,
zi ‘j allen werden weg’evoerd
en gin mense wis waorhen.

Nooit hebbe wi ‘j ze weer e’zien,
ze bunt veurgoed vertrokken,
een énkeling slechts leaven nog,
toe hebt ze hun kerke af’e brokken.

De hegge die wier um ‘ehakt,
’t werd alles liek ‘emaakt,
toe was et klaor, zelfs’t Jûddenstraotjen
is van de kaarte ‘eraakt.

Now staot t’r huuze groot en stoer,
maor ok een “Monument’,
met daorop de hoorn des overvloeds
en De Ster ons welbekend.

De Davidsster, o groots symbool,
De Ster die steeds blif wenken
en die ons wis den kleinen steen,
opdat wi’j zult ‘Gedenken‘.