INVAL BIJ PIET-OP-ZOLDER juni 1944.
Pax was kampioen geworden en gepromoveerd .Dat moest gevierd worden, oorlog of geen oorlog. Een feestavond werd georganiseerd bij Jos Maresch (‘Piet op Zolder’) Men betrachtte de nodige voorzichtigheid, diverse personen moesten oppassen om niet opgepakt te worden: Nölle Wolsink (was al eens opgepakt), Theo en Arnold Boerman, Henne Hulstijn, Toon en Bart Kroesen en anderen, die hun oproep voor arbeidsinzet verscheurd hadden. Er werden veiligheidsmaatregelen genomen, je wist maar nooit. Wim Burghardt had gezorgd voor een vluchtweg door touwen uit de ramen te hangen. Er werd op aangedrongen om het pand 23.00 u te verlaten. Maar gezelligheid kende vermoedelijk geen tijd, zeker niet in sombere dagen. Daar kwam plots een eind aan. De gevreesde Landwacht uit Ruurlo was in aantocht. In Ruurlo hadden ze een busje van taxibedrijf Kuipers geconfisceerd. De eigenaar had nog kans gezien de lucht uit de banden te laten, hetgeen voor belangrijk oponthoud zorgde. In Hengelo meldden de “zwarten” zich eerst bij veldwachter Bakker, die aan de Ruurloseweg woonde. Hij had geen dienst, maar moest wel mee. Hun bedoelingen waren duidelijk. De dochter (Fietje) van de gemeenteveldwachter was zo kien om achter het huis weg te sluipen en de feestende menigte te waarschuwen. Daardoor konden de Pax-leden ontkomen. Herman Ordelman en Wim Wullink, de schoenmaker waren op tijd vertrokken en op weg naar huis aan de Ruurloseweg zagen ze het busje voorbijrijden. De meesten waren, ondanks het verboden late uur (spertijd) en de waarschuwingen niet naar huis te krijgen. Ze zagen kennelijk het gevaar niet in. Bang waren ze zeker niet. Maar de paniek was groot, toen de komst van de landverraders door Fietje werd aangekondigd.
Gelukkig verrichtte Bakker bij binnenkomst een simpele, doch grootse daad, waardoor tientallen mensen aan minimaal Duitse gevangenschap konden ontkomen: hij draaide het licht uit. Dit was een teken voor de Pax-mensen om een veilig heenkomen te zoeken. Achter het café stonden toen nog geen huizen. Tot aan de Kastanjelaan en de Banninkstraat was weiland. Iedereen kon ontkomen langs het touw uit de ramen. Bart en Toon Kroesen verstopten zich achter een dikke beuk, Theo Boerman vluchtte naar Jan Demming de bak- ker, Arnold Boerman werd nog na geschoten, maar gemist. Hendrik Klein Winkel heeft die nacht op het dak gezeten achter de schoorsteen. Een ander verschanste zich in een boom, om daar pas de volgende ochtend uit te durven komen. Wonder boven wonder werd niemand gepakt en achteraf kon iedereen er toch om lachen. Maar het had niet veel gescheeld of een Pax-feestavond had enkele levens gekost.
Rob Mullink.