(toevoeging in 2021)
Voor fl. 4.000 was in 1930 één van de laatste standaardmolens van Nederland te redden geweest. Maar ondanks de inspanningen van de vereniging ‘De Hollandsche Molen’ en ondanks de vele briefwisselingen tussen de vereniging, het gemeentebestuur van Hengelo en het comité is de molen in 1933 toch gesloopt. De reden is waarschijnlijk eenvoudig aan te geven: de poging tot behoud van de molen heeft niet de kans gekregen wortel te schieten bij de bevolking van Hengelo. Het bestuur van het comité werd gevormd door de burgemeester jhr. A. Reijnst, jonkvr. E.P.A. Martini, en verder archivaris J. Gimberg uit Zutphen, dhr. G. Langeler uit Laren (Gld) en mr. Jan den Tex uit Amsterdam.
De twee overige Hengelose leden, dhr. E. Vleeming en J. Weide, komen bij de briefwisselingen niet aan bod. Zij speelden mee aan de zijlijn. Het lot van de molen was in handen van een vijftal mensen waarin de weduwe Wissink geen vertrouwen had. Mr. Jan den Tex vermeldde zelfs in één van zijn brieven, dat een gesprek met de molenaarszoon niet goed mogelijk was, want “toen ik hem sprak, kon ik hem nauwelijks verstaan, want het is een moeilijke taal”. Was het comité samengesteld uit mensen waarin de bevolking en de molenaarsweduwe wel vertrouwen hadden gehad, dan was de molen wellicht behouden gebleven en had Hengelo één van zijn mooiste en zeker één van zijn oudste bouwwerken behouden.
Redactie de Olde Kaste – 1988-02
(toevoeging in 2021) Fotograaf onbekend