Uit de Reclame 9 nov. 1946
Sparen
De 31e October j.l. werd weer de Wereld-spaardag gehouden.
Sparen schreef men in de kranten ….
‘k Wil wel sparen, maar waarvan?
Wereld-spaardag is wel aardig,
Als je maar wat sparen kan!
Als we aan het eind der werkweek
Met ons geld naar huis toe gaan,
Zien we onze echtgenoten
Meestal aan de huisdeur staan.
Het poesje moet van vaders stoel al;
Z’n pantoffels staan op zij;
Moeder schenkt een kopje koffie,
Doet er nog een koekje bij.
Kind’ren krijgen eerst hun zakcent
Op hun handjes uitgeteld.
Dan grijpt pa z’n portefeuille
En krijgt ma haar huishoudgeld.
Ma kijkt elke week weer somber,
Maar … ze moet het er mee doen !
Pa houdt net genoeg nog over
Voor zijn week’lijks rookrantsoen.
Wat bij beetjes ingebracht wordt,
Wordt als ‘t ware weggeschept.
Sparen is een mooie leuze ….
Als je wat te sparen hebt.
De regering wil u helpen,
Met het consument-crediet;
Bij de staat een schuld te hebben,
Lijkt de meeste mensen niet.
Want met mensen is te praten,
De leverancier begrijpt u wel.
Maar de staat geeft vast geen uitstel,
Stuurt direct een dwangbevel.
‘t Enige wat men blijft vergaren,
En dat doet men nauwgezet:
Zijn — u zult het daad’lijk raden —
De peukjes van de sigaret !