1992-01 NOSTALGISCH RONDJE

NOSTALGISCH RONDJE

Uit de tuin tussen de winkels van Bruil en van Weg neem ik een appel mee. Ik steek de Raadhuisstraat schuin over, laat mijn hand langs de dikke boom bij café Bruggink glijden en sla de Banninkstraat in. In de groententuin van Geert staan nog wat tomaten te blozen en verderop is smid Harmsen buiten bezig een paard te beslaan. De reuk, die het hete hoefijzer op de hoef van het paard veroorzaakt, prikkelt danig mijn neus. Naast de winkel van Harmsen staat allerlei handel, waaronder rollen gaas, opgesteld. Wanneer ik mij omdraai, zie ik aan de overkant de grote paarden van Polman onrustig stampen naast hun stal. Zij moeten zo voor de grote houtwagen, die naast het huis staat. Bij de grote lindebomen, voor het huis van Bilderbeek, blijf ik even staan. Hier wonen twee schoenmakers tegenover elkander. De heren de Bruin (v/h Pieper) en Bilderbeek. Vandaar dat de Banninkstraat in de volksmond nog wel eens met “de Schoenmakersstroate” werd aangeduid. Samen met kleermaker Versteegen vormt zich hier een hoekje van huisindustrie.

Ik loop verder, en passeer het huis van de fam. Versteegen en van de fam. Kremer. Mw. Kremer is de vroedvrouw. De grote zwarte hond van Mw. Kremer ligt naast het huis en slaat aan. “Kobus” heet hij. Schuin tegenover woont de beminnelijke schrijver “Herman van Velzen”. Als huisgenoot moet hij zijn woning delen met Frans Roes en zijn echtgenote. Bij hem naast schreeuwen de biggen luidkeels om hun baas/handelaar Bennie Willemsen. Maar Bennie blijft stoicijns en blaast grote wolken rook van een dikke sigaar. Langs de huizen van de Wit en Niessink, nader ik langzamerhand de hoek Banninkstraat/Kastanjelaan, met het witte huis van Sanderman. Ik sla hier ter hoogte van de boerderij van Maalderink, rechtsaf de “Korte Banninkstraat ” in. De Korte Banninkstraat is een breed onverhard pad.
Langs de haag tussen de tuinen van de Fam. Schoots en van de Lende wandel ik het pad op. Zowel de woning van Schoots als die van van de Lende, herinneren aan het vroegere “rusthuis”, dat hier eens op deze plaats was gevestigd voordat het “nieuwe” rusthuis aan de Kastanjelaan werd gebouwd. Verderop splitst zich het pad. Nu heb ik de keuze. Rechtdoor kom ik uiteindelijk op de onverharde Bruinderinkweg. Ik verkies rechts af te slaan. Achter langs het land van Maalderink loop ik met een ruime boog richting Kervelseweg.

Ik passeer daarbij de grote tuinen van de huizen aan de Banninkstraat. Sommige van die tuinen zijn rijkelijk voorzien van vruchtbomen. Een buitenkans voor ons, jongens. Bij de tuin van dokter Meinders kom ik uiteindelijk op de Kervelseweg. Ik zie de old-timer van dr. Meinders voor zijn garage staan. Die auto met zijn afschuwelijk claxongeluid. De dokter zelf zit in een stoel onder de boom wat uit te rusten in zijn grote tuin. Van de Kervelseweg kom ik weer terug in de Raadhuisstraat. Van de haag die de tuin van Hulstijn omringt, schud ik een paar meikevers, die ik vervolgens zorgvuldig in een leeg luciferdoosje opberg. Ik voeg er bovendien wat blaadjes aan toe. Uit de werkplaats van loodgieter Hulstijn klinkt het geluid van hamerslagen op. Voorbij het brede huis van Meinders, kom ik bij het huis/de boerderij met grote schuur en loodsen van de fam. Harmsen. Harmsen is van beroep veehouder en is tevens kolenhandelaar. Ik ben inmiddels vlakbij de bakkerij van Willink. Uit de bakkerij van Willink komen mij aromatische dampen tegemoet. De bakker zelf staat breed glimlachend in de deuropening. Zijn bakkersbuik komt hierbij goed tot zijn recht. Ik sta stil. Mijn nostalgisch rondje is ten einde.
Tienus.