Uit De Olde Kaste 1994-01
Auteur: Een geboren Velswijker
Een varken met twee staarten
Een waar gebeurde geschiedenis in de wintertijd-slachtmaand tijdens de oorlog.
Het gebeurde in de laatste oorlog. Zoals bij iedereen werd bij ons ook in de winter een varken geslacht. De huisslachter sneed het varken af; zoals dat heette en maakte een groot deel daarvan in de zoutpot. Het spek kwam met de worsten en hammen in de ‘wimme’ en de rest zoals ribbetjes, oren en staart, kwam met grof zout ingepakt in de grote bruine of blauwe kuip in de kelder te staan. Op een zaterdagmorgen, vlak nadat er geslacht was, was moeder het middagmaal aan het bereiden. Plots kwam onze ‘Fokkie’ de hond de keuken in met een varkensstaart in zijn bek. Moeder zag de kelderdeur openstaan en op haar gegil dat Fokkie de staart uit de kuip had gehaald, moest ik deze van ‘Fokkie’ afpakken. Moeder bedacht zich niet; de staart werd goed onder de pomp gewassen en meteen in de ‘pot door rne kaar’ gestopt. In de oorlog smaakte deze staart nog extra lekker.
Een paar weken later ging moeder naar de kelder en wilde een paar ribbetjes voor de middagpot halen. Tot haar grote schrik zag ze dat er nog een varkensstaart in de kuip zat. Ze diepte die op en die zaterdagmiddag zaten we te ‘smullen’ aan de tweede staart van ons varken. Onwillekeurig dachten we terug aan die staart. Waar zou ‘Fokkie’ die toch gestolen. hebben? Hendrik onze knecht, opperde dat sommige mensen de staart op de mestvaalt gooien, ze lusten die niet vanwege het feit dat er alles van het varken langs liep. We zijn nooit achter het raadsel van het varken met de twee staarten gekomen.
Een geboren Velswijker