Uit de Olde Kaste 1997-02
Auteur: Jan Wagenvoort Sr.
’t Hengelse Broek
Völle leage weidens, kleine knusse kempkes,
deur tierig slagholt weelderig umzoomd.
Met smalle gravens, waordeur ‘t blanke water
in eindeloos geritsel nao de bekke stroomt.
Met riegen wilgen langs de kleinste greppels,
die, fluust’rend in gesprek met hoge, ranke peppels,
zich ieder jaor weer siert in zachte veurjaorskleur.
En zich weldadig laaft an milde meidoorn-geur.
Met riet begruu-jde grote wetterkolken
waorin de kikvors met de salamander spölt.
Waor tegen de aovend onder de elzenstruuke
un haze ut vriendschappelijk met de knientjes hölt.
Met smalle, onverharde toegangswegjes
vol peerde en karrespoor nao elke boerderi-j,
verborgen achter vlier en beukenhegjes,
in de beslottenhcid, van pottekiekers vri-j.
Slechts weinigen onder ons die dit nog heb ezeene
ut Broek, zo ’t was, heel lange al eleene,
want slagholt, wilgen, heggen, gingen van de beene.
Hoe kaal ut daor no’w is dat zut jao iedereene….
In naam van de veuruutgang gingen ze an ‘t praoten
Ut Broek, contra natuur veminken en bestraoten.
Um eigen volk en kiekers better deur te laoten.
Qk in ut mooie Broek kwam de verandering,
Veur economisch boeren de vebettering.
Maor toch, al leaft bi-j mien ok de herinnering,
’t deud mien un betjen zeer, dat völle veloren ging…..
Jan Wagenvoort Sr.
