Uit de Olde Kaste 1997-03
Auteur: J. Wagenvoort Sr.
De twee Belgen.
De twee zwaore Belgen gaot vore nao voor
gesteudig eur gang aover ’t kempken.
Met de bokse in de leerzen, de pet op één oor,
gao ‘k achter de ploeg en volge ut spoor.
En mien piepe smit vrolek zien dempken.
De Belgen gaot stampend eur stevige gank,
en trekt weer de voren rech en zo lank;
jao die twee, wat wet ze van wanten!
Eur beenwark geet ritmisch, zo vol pure kracht
nao ’t end van d’n akker, waor ze verwacht
ut “ho!” van de boer an de kanten.
At nao uren arbeid, bi-j zich riegende voor
dan de Belgen eur pas gaot versnellen;
geet mien oge nao ’t end van de weg en ik lach:
“Toe dekselse broenen, dat ha’ k wel edach!”
Ik hoeve o’wluu niks te vetellen.
Zie, gunt in de wiedte daor kömp de boerin
en de boodschappentas met de koffie d’r in!
Ze wet eur al vrog te herkennen!
Dan röst ik mien effen, de koffie op schoot.
Twee bitloze monden, ze smult van ut brood,
want mien vrouw geet ze beiden verwennen.
Dan praote wi-j nog effen en wi’j kiekt nao ut vee
dat daor graast achter draod met de pöste.
Wi-j ziet aover ruumte en blikt in de loch;
ons oog volgt un leeuwerik in grillige vloch,
wi-j geniet van ut weer en de röste..…
Zeg, vin i-jluu ’t gek, dat ik vrogger zo graag
un plaatjen as dit ging beschrieven?
En kö-j o’w begriepen, ….of vin i-j ’t naief
dat ik dach dat altied zol blieven…?
En toch…
No’w bouwt daor un trekker met brullende grijns
in tempo de dubbele vore.
De Broenen, de trots van ut boerenbedrief,
ze wodden bedankten heurt definitief
bi-j ut rijk van de boerenfolklore…!
’t ls alles veranderd en speur ik wat rond
bi-j un tocht deur de landeleke dreven,
dan mis ik de Belgen, ik zie ze niet meer,
Eur wark is gedaon, maor de vraoge kömp weer:
Waor bunt toch die trouwen ebleven?..
De grote verandering, ’t ging alles zo vlug,
en de ontwikkeling geet deur, dat is wisse.
Maor de dampende Belgen komt nooit meer terug…
…..”Vin i-j ’t gek, da’k ze altied nog misse….?
Jan Wagenvoort Sr.
