Uit de Olde Kaste 1997-04
Auteur: Wim Luimes
Dokter Meinders, een veelbesproken man!
Velen van ons hebben hem gekend en zo niet, dan hebben velen ongetwijfeld van hem gehoord. Dokter Meinders werd geboren in Groningen, op 2 mei 1864. Het was ook in deze plaats, waar hij een opleiding tot arts volgde en tevens in 1890 afstudeerde. Na zijn afstuderen oefende hij in Slochteren enkele maanden een praktijk uit. Al in september 1890 kwam hij naar Hengelo waar hij zijn verdere leven zou blijven wonen.
De eerste jaren waren bepaald niet gemakkelijk voor de arts. De inkomsten waren zeer laag en de bezoeken aan de patienten moest met paard en wagen gebeuren. Dit laatste viel vooral ’s nachts niet mee, op de toen nog onverharde wegen. Na verloop van tijd kwam het vervoermiddel bij uitstek, de fiets, in opmars. Enkele jaren later deed de dokter de huisbezoeken met de auto. Tegenwoordig neemt het ziekenhuis veel van de taken van de huisarts over. Maar in de tijd van dokter Meinders was dat wel anders. De meeste dingen moest de arts zelf doen. Hij behandelde beenbreuken, amputeerde als dat nodig was en trok kiezen bij de vleet. Dit gebeurde niet met verdoving, maar onder een gemoedelijk praatje. “Hij was er uit voor de patient het wist!”, aldus de heer Meinders in een vraaggesprek met iemand van een krant (1950).
Op deze manier werd er natuurlijk vaak een beroep op hem gedaan en dat maakte het vak van huisarts zeer zwaar. In 1900 heerste er een flinke difteritis-epidemie, die veel slachtoffers maakte. In Duitsland werkte men toen aan een serum waarmee de ziekte kon worden bestreden. Dokter Meinders is toen zelf naar Duitsland gegaan om dit middel te halen, waardoor veel mensen geholpen konden worden.
De arts heeft zeer veel voor de gemeenschap gedaan. Hij richtte o.a. een leesgezelschap en het Groene Kruis op. Ook was hij verantwoordelijk voor de oprichting van de Vereniging tot Bevordering van het Marktwezen, waarvan hij 50 jaar voorzitter was. Naast al deze activiteiten en zijn werk als arts had hij ook nog tijd om zich in te zetten voor muziekconcoursen, de Onafhankelijkheidsfeesten in 1913, waar hij in de feestcommissie zat en niet te vergeten zijn werk als gemeenteraadslid en wethouder. Wat velen denk ik niet weten is dat hij samen met een Zutphense apotheker stichter was van het ziekenfonds OGZO (nu Oost Nederland).
Voorts was de heer Meinders voorzitter van de landelijke artsenorganisatie en lid van het hoofdbestuur van de geneeskunst.
Hij stond wijd en zijd bekend om zijn successen bij de behandeling van struma. Mensen vroegen hem wel eens hoe het kwam dat hij er op zijn hoge leeftijd (86) nog zo goed uitzag. Zijn antwoord: “Zelfs nu ik een auto bezit, gebruik ik nog het meest de fiets. En het geheim van ouder worden is hard werken, veel beweging en geen alcohol.”
Hard werken heeft hij zeker gedaan, gezien zijn vele activiteiten. Zelf woonde ik een paar huizen van hem vandaan en ik weet me hem nog goed te herinneren. Vrijwel dagelijks speelde ik met meerdere buurjongens een partijtje voetbal achter zijn woning (waar een groot grasveld lag), met zijn toestemming uiteraard. ln 1956 is dokter Meinclers als oudst praktizerende arts van Nederland op 92-jarige leeftijd overleden.
Bijgaande foto’s van de arts in zijn apotheek en van de woning (rechts) destijds in de Raadhuisstraat, nu parkeerplaats van de Rabobank.
Wim Luimes