Uit de Olde Kaste 1997-04
Auteur: Jan Wagenvoort Sr.
Novemberstorm
At ut gres is ekuuld en de mais weer van ’t land,
de earpels erooid en de bieten an kant;
de weidens weer kaal en ut vee weer op stal,
en ok af en toe weer de oostenwind schal.
At ut vaker weer reagent en de zonne weer weg is;
de boeren weer klaagt dat ut weer toch zo slech is;
At de blea-je weer valt en de wind weer zo boest,
en ok al us manges un hagelbu-je zoest..…
At de maonden op twee nao bunt weg-ekalenderd
ut vrog al weer donkert, de kinder zo bendert,
at de wind dan weer anhaalt en ’t blad krig gien röste
rnaor vlug weer op heupe en giert um de pöste.
En at ’t dan geet stormen en de wind weer zo bokst,
de töppe weer buugt en de tekke weer zwokst.
At de hoogspanning fluit en de pannen weer rammelt,
de vensters zo kleppert, de achterdeure gammelt..…
At de platen op de loze zich licht en zo batert,
de hoender nao ’t hok vliegt, de ganzen zo snatert.
At de kraaien allene in de loch zich nog dörven
en i-j ziet ze al krauwend door zeilen en sörfen.
At de storm zich weer uutleafd; deur ‘t spel van zien grollen
de earpelenbenne ut arf aover tölt.
Ut weidehek klepperend met zich löt sollen
en achter in de koestal den bandelozen bölt…..
En de boer trekt de jas an maor de wind krig d’r vlog in
en grip dan zien pette en pleert um de loch in…..
Dan beleaft hi weer storm, dat veur um echt niet ni-j is
en geet maor nao binnen, waor ’t van waa-jen zo vri-j is,
waor de kachel weer brend en ‘t höndjen zo bli-j is.
Dan zutte deur ’t raam hoe woest ‘t geti-j is
en zeg töt de vrouw, die an de kokkeri-j is:
“Jao, jao, zo zie-w maor dat de zommer veurbi-j is.”
Jan Wagenvoort Sr.
