Uit de Olde Kaste 2015-01
Auteur: Hennie Schuppers
Een adellijke uitvaart in Hengelo
Een greep uit het familiearchief Schimmelpenninck van der Oye.
Het is woensdagochtend 13 februari 1935. In Hengelo luiden de klokken van de katholieke kerk. Naast het café De Kroon wordt de kist met het lichaam van Cécile gravin Dumonceau, de gewezen weduwe van Henri baron Schimmelpenninck van der Oye door een aantal boeren op een platte kar geschoven; op eigen verzoek wel te verstaan, want zo liet ze zien dat ook zij maar een eenvoudig mens was geweest.
De dragers zijn herkenbaar aan hun blote hoofden. Daarachter hebben zich een aantal kinderen en aangetrouwden geschaard met een select gezelschap van andere vertegenwoordigers van de adel. Deze lieden hebben voor dit soort gelegenheden uiteraard een cilinderhoed tot hun beschikking. Je kunt het bepaald een mannengezelschap noemen. Voor zover er vrouwen aanwezig zijn staan deze wat gedwee op de achtergrond. Een file van oldtimers vormt een lang lint tussen café en de N.H. kerk. Een groepje plaatsgenoten slaat het niet alledaagse tafereel gade. Op de bok herkennen ze hun aller G. Ensink, de koetsier van de familie.
Wat verder opvalt is, dat enige vorm van ‘kleur’ ontbreekt. Dat heeft niet alleen met de ouderdom van de foto te maken, maar de overledene wenste ook geen enkel bloemstuk op deze kille winterdag. Dat Cécile binnen deze kleine woongemeenschap ter aarde besteld wenste te worden had te maken met het feit dat zij daar sinds 1926 eigenaresse was van de buitenplaats ’t Regelink.
Bij het uitgaan van de rouwdienst zien we dames in bont en meer naar voren drie mannen die met een kruisje gemarkeerd zijn. Links en rechts zijn Cécile’s zonen Felix en Henri Schimmelpenninck van der Oye, en in het midden hun zwager Eduard van Hövel tot Westerflier en Wezeveld. De dragers voor hen betreffen boeren uit de naaste omgeving van ’t Regelink. De man die voor de baar loopt is de familieknecht Anton Molendijk, die voor de gelegenheid in livrei gekleed gaat.
