1998-01 Oaver dossen en nog volle meer

Bernard Weverink was zo’n doskeal, die van 1955-’65 met de mölle rond etrokken is, en d’r van verteld. Dat was „ Up Els” met de mölle van de dosvereniging “De Eendracht”. De mölle ston in een schuurken bi-j De Gier, en d`r waan zo’n 125 boer’n lid. Ut was een “Steenman” en de eerste trekker die d’r veur liep was ‘n “Deutz” met iezeren ra. Een onbenullig dier, maor wel stark, volgens Weverink: “Hi-j sleppen de mölle waor atte um hebben woll” Nao een paar jaor kwam d’r een “Massey Ferguson” veur in de plaatse, en den was wel makkelijker te bedienen. Ok Weverink von da-j d’r niet altied schone bi-j bleven, veural bi-j motterig weer. “Dan mos ik mien eers wassen anders kennen ze mien thuus ens niet”. En behalve kaf en grond brag i-j soms ok nog moeze met naor huus, die waan oew dan in de oaveral ekropp’n. Niet bi-j iederene wodd’n d’r toendertied sekuur ekokt, of was eaven zindelijk, as doskeal mos i-j dat dan zo af passen, da-j daor dan niet de middagpot hoeven, en ‘t beste was allenig maor iets van onder de körk drinken. Ut was ’n mooie tied volgens Weverink, “I-j waan ’n betjen eigen baas, maor de vediensten waan niet al te hoge. Maor jao langs de boer’n gaon zat mien in ‘t bloed aldus verteller. Want kot nao den oorlog bun ik ok jaoren met de jappelstomer van de Keyenborgse coöperatie op pad ewes. Veur degene onder ons die dat niet (meer) kent: Der was toen subsidie op de verbouw van jappels veur veevoer, varkens en mestvee. Die jappels mossen estoomd wodd’n, zodat ze niet meer veur konsumptie gebruukt konnen wodd’n. As machinist van ‘t stoomgebeurn ging i-j dan met vier grote tonnen (700 pond jappels per tonne) de boer op. Die tonnen wodden vol e gooid, en warm estokt, en dan tut dat de jappels ga waan. Dan mossen ze in ekoelt wod’n um ze later op te voer’n. Der ston eengaal ’n controleur van de bureauholder bi-j (in Hengel, Diekman) um te kieken of alle jappels wel estoomd wodd’n.