10 april 1985
NATIONAAL JEUGD FANFARE ORKEST KOMT NAAR HENGELO GLD
Met het herdenken van het 50-jarig bestaan heeft de chr. muziekver. Crescendo een reeks van aktiviteiten op touw gezet. Na het meer dan geslaagde jubileumconcert in de maand maart, zijn nu de ogen gericht op de komst naar Hengelo Gld van het Nationaal Jeugd Fanfare Orkest o.l.v. Piebe Bakker. Dit jeugdorkest, opgericht in december 1959, gaat dan een concert verzorgen op vrijdag 10 mei a.s. in sporthal ,,de Kamp” te Hengelo Gld, aanvang 8 uur ’s avonds. De samenstelling van het korps bestaat uit Jongens en meisjes in de leeftijdsgroep van 14 t.e.m. 22 jaar. Zie verder in De Reclame

GARAGE VAN UUM GAAT OVER IN ANDERE HANDEN
Frans van Uum te Keijenborg heeft zijn garage van de hand gedaan. Het was voor hem bij gebrek aan een opvolger moeilijk om in de zaak te blijven investeren en in de persoon van Jan Kemp heeft hij een waardig opvolger gevonden. Hoewel Kemp ,,import” is, heeft hij zich in de loop der jaren ontwikkeld tot een echte Keijenborger. In 1970 begonnen als monteur in een toeringcarbedrijf en later in personenauto’s, heeft hij zich goed ontwikkeld. Omdat zijn vrouw op boekhoudkundig gebied zeer bedreven is en niet te beroerd is om eventueel aan de pomp te gaan staan, durven ze het samen wel aan. Frans van Uum zal nog een tijdje in de zaak blijven om de klanten aan Jan voor te stellen. Allereerst gaat hij de zaak wat opknappen, ook de fietsenreparatie blijft gehandhaafd, zodat de Keijenborgers er niet voor ,,buiten de deur” hoeven te gaan. Op 28 juni a.s. hoopt Jan Kemp zijn bedrijf officieel te openen.

DE BEVRIJDING VAN HENGELO GLD (een persoonlijke indruk van J.T.)
1 april 1985 was het 40 jaar geleden, dat ons Hengelo Gld werd bevrijd door de Canadese troepen, ’t was een mooie zonnige dag. Omdat het 1 april 1e Paasdag was, hadden wij in de Willibrorduskerk een heel plechtige viering. Ons zangkoor was uitgebreid met veel zangers uit de Betuwe (evacués) Kapelaan Batenburg had er alles aan gedaan om er een feestelijk gebeuren van te maken. Hij was de assistent-plaatsvervanger van pastoor Verheuvel die ernstig ziek was (door een beroerte getroffen). Als pas beginnend dirigent zou het deze dag mijn eerste officiële optreden worden en de muzikale kapelaan had mij goed geïnstrueerd en bijgestaan om met dit grote koor goed te kunnen werken. Van deze man en enkele muzikale patersonderduikers heb ik op kerk-muzikaal gebied veel geleerd. We stonden in de kerk vanwege plaatsgebrek op onze koorruimte en we zouden een mis zingen van Perosi een bekend Italiaans priester-componist, die prachtige muziek gecomponeerd heeft. Er was een beetje deining in de kerk, hij zat tjokvol; door een of ander gerucht ontstond er beroering, er werd gefluisterd, de Duitsers trekken zich terug, maar ze zijn een razzia aan het houden en nemen alle mannen mee. Ik kan me herinneren dat we de Kyrie (het eerste /gezang van de mis) gezongen hebben en we zouden aan het Gloria beginnen, maar nadat de eerste maten verstreken waren, verstomde de hele groep zangers, het volk begon de kerk uit te lopen en ook wij zochten een goed heenkomen. Een kwartier later zaten wij met een groepje in de bossen van ’t Kervel. Hoe het verder is gegaan in de kerk laat zich raden, ’t werd een stil misje met een klein groepje angstige mensen, die onverstoorbaar zijn blijven bidden en smeken, dat alles maar goed zou aflopen. Toen wij na enige tijd niets hoorden, zijn wij weer op het dorp aangegaan en waren even later thuis. In de verte was een hevig kabaal en geknal en het kwam steeds dichterbij. De meeste mensen zaten in kelders of gegraven gaten in de grond. Wij jongeren hadden een loopgraaf gemaakt achter de houtmijt (stookmateriaal voor de bakkerij) en lagen daar goed beschut. In de tuinen in de buurt achter de huizen liepen Duitse soldaten met geweren en pantservuisten. Er was geen verband meer in de troepen en ze opereerden op eigen houtje. Ze verwachtten iets uit het oosten vanaf de Aaltenseweg en daar was al hun aandacht op gericht. En inderdaad de eerste Canadese tanks kwamen uit die richting. Ze hadden de Duitsers opgemerkt, want even later vlogen de kogels over ons heen. Als er even een pauze was, hoorden we buurman Köhler tegen de Duitsers zeggen: Gehen Sie doch weg en dat herhaalde hij vele malen. Zij gingen de straat op om zich over te geven. Er waren verderop schermutselingen bezig. We zagen een dode Duitser op straat liggen met verspreid kinderspeelgoed (zielig denk je dan, ook een jonge vader). Een paar fanatiekelingen onder de Duitsers hadden op het laatste moment nog een kanon afgeschoten en verder liep het gebouw van de coöperatie schade op. Wat het dorp Hengelo betreft is de bevrijding tamelijk rustig over ons gekomen, zo niet de Keijenborg, waar de Duitsers in de Boerenbond ’n wagen met munitie tot ontploffing (brachten en dood en verderf zaaiden. 5 doden onder de burgerbevolking. Toen de Canadezen ons dorp binnentrokken was er een enorme feestvreugde; voor allen het grootste moment in hun leven, maar Voor velen vermengd met ontzetting, ontreddering en diepe droefenis. Je beseft dan eigenlijk pas wat vrijheid is na jarenlange onderdrukking. Dat werd in een gezamenlijke manifestatie door de gehele bevolking tot uitdrukking gebracht bij monde van de diverse geestelijke herders, een uiting van dankbaarheid jegens God, dat voor ons de oorlog ten einde was.

EERSTE GEDEELTE BOUWPLAN OOSTERWIJKSE VLOED IN UITVOERING De wens tot uitbreiding van het aantal woningen in Hengelo Gld is gesitueerd in het plan Oosterwijkse Vloed. De totale uitbreiding is gepland op zo’n 450 woningen. Met het 1e gedeelte van dit bouwplan is nu gestart, gelegen tussen de Berkenlaan en Aaltenseweg. Door de Kon. Stevin-groep wordt het terrein nu bouwrijp gemaakt met uitzetting van de wegentracé’s en de aanleg van riolering. Met het uitzetten van de bouwkavels wordt zo spoedig mogelijk begonnen en er zijn plannen om vóór de zomer met de bouw te beginnen. De eerste huizen komen vanaf de Berkenlaan. In het bouwplan komt een gevarieerde bebouwing: premiebouw, woningwetbouw en vrije sector.

Zomerzegels