Het volgende jaartal dat we in de stukken tegenkomen, is 1868. Er staat dat toen de definitieve aanvaarding der goederen door “den kooper kan geschieden”. Met name genoemd: Bos- en andere gronden, akkermaalshout, eiken, beuken en vruchtbomen. Alsmede dat op “den vierentwintigsten juni 1868 den afbraak van het Heerenhuijs is voorbehouden”. Dit betekent, dat toen het landhuis is afgebroken. Inmiddels werd er bij de boerderij een woonhuis bijgebouwd, wat nu nog intact is. De schuur ernaast heeft aan de voorzijde onder meer nog hele mooie ramen uit het landhuis. Ook de kerk op de Kranenburg heeft toentertijd ramen uit het voormalige landhuis gekregen. Bij de ramen van de schuur op “Het Stapelbroek” is verder nog een keldertrap te zien die vroeger naar een grote (wijn) opslagkelder voerde.
In het jaar 1873 is het gehele goed geveild en is Gerrit Enzerink eigenaar geworden.. Om het te kunnen betalen sloot hij een lening af bij mevr. Jeanette Phillipine Wilhelmina Barones Van Den Borch en bij Gerhard Carel Baron Sloet van Warmelo. Bij deze transactie is een daghuurderswoning met een stukje grond nabij het Zelle gelegen, overgegaan naar dit landgoed. De Enzerinks hebben in de loop der jaren veel bos ontgonnen en tot vruchtbaar land gemaakt. Zo kon tussen 1920 en 1930 de plaats in vieren verdeeld worden, zodat de drie zoons en de ene dochter allen een mooie boerderij konden stichten. De laatste Enzerink (Bernard) op het oude Stapelbroek, vertrok daar in 1963.
Lees verder op pagina 5