2016-03 Thuis bij….. dhr. en mevr .Eil

Uit de Olde Kaste 2016-03 Auteur: Rob Mullink Op de koffie bij dhr. en mevr. Eil, dierenarts te Hengelo. Na het afstuderen in mei 1959, begon dhr. Eil te werken als dierenarts en waarnemer in een dierenartsenpraktijk in Roermond. Alle visites werden toen per scooter afgelegd, omdat er nog maar weinig auto's reden.

Uit de Olde Kaste 2016-03

Auteur: Rob Mullink

Thuis bij….. dhr. en mevr .Eil

Op de koffie bij dhr. en mevr. Eil, dierenarts te Hengelo.

Na het afstuderen in mei 1959, begon dhr. Eil te werken als dierenarts en waarnemer in een dierenartsenpraktijk in Roermond. Alle visites werden toen per scooter afgelegd, omdat er nog maar weinig auto’s reden. Mevrouw Eil kan zich nog goed herinneren dat haar man, uit voorzorg, zijn studieboeken vast bond op de scooter en meenam naar de visites, om toch maar niet voor onoplosbare problemen te komen staan. Als pas afgestudeerd dierenarts werd hij gelijk voor de ‘leeuwen’ gegooid. Maar uiteindelijk deed hij daarmee wel ontzettend veel ervaring op. Na Roermond, ze waren inmiddels verloofd, werd er in verschillende praktijken waargenomen. Zo ook bij Jan Weggelaar in Vorden en later voor een maand bij Herman van Soest in Hengelo. Zodoende leerde hij de omgeving van Hengelo en Vorden goed kennen. Met name de praktijk van van Soest beviel hem erg goed. In die tijd was er een dierenarts uit Delden (Ov) die dr. Eil in vaste dienst wilde nemen. Hij zou ook voor een woning kunnen zorgen en dat was aantrekkelijk omdat ze immers nog geen vaste stek hadden. Maar helaas ging dit niet door. Omdat wetenschappelijk onderzoek altijd al zijn interesse had, solliciteerde hij bij het Centraal Diergeneeskundig Instituut in Rotterdam en werd daar direct aangenomen.

Dit gebeurde allemaal 11 dagen voor hun geplande trouwdatum, 21 november 1959. Dus gingen zij naarstig op zoek naar woonruimte. Bij een boerderij in Schiebroek, onder de rook van Rotterdam werd een soort van ‘uitgebouwde’ stacaravan gehuurd. Het was misschien niet helemaal top, maar zij waren blij iets gevonden te hebben. Dr. Eil heeft toen een half jaar bij het CDI gewerkt, waar hij veel wetenschappelijke onderzoeken heeft uitgevoerd. Het werkterrein was heel Nederland en vaak werd hij daarbij vergezeld door zijn vrouw. Tijdens een waarneming van de praktijk van een collega dierenarts in Bussum werd hij gebeld door Herman van Soest of hij genegen was om voor 1 maand zijn praktijk waar te nemen. We schrijven dan juli 1960. Over dit aanbod hoefde hij niet lang na te denken, voor hem was de omgeving Hengelo-Vorden immers bekend terrein.

Mevrouw Eil voor de stacaravan – Foto collectie fam. Eil

Lees verder op pagina 2