1992-02 Trouwerij en bruiloft

1.
Het huwelijk wordt in deze twee rijen niet als aangenaam ervaren. Het eerste rijm is van M.D. Teenstra, naar ik meen uit het boek “Kinderwereld ernst en luim”. Een boek dat in het jaar 1853 in Groningen verscheen. Het tweede rijm is opgetekend in het buurtschap Miste, dat bij het dorp Winterswijk hoort en is dus een Achterhoekse toelichting op het huwelijk. Deze twee rijmen geven de ervaringen weer van de sfeer uit de nauwe verwantschap die natuurlijke personen met elkaar door het huwelijk krijgen.
Er zijn echter nog andere vormen van huwelijk naast de bekende huwelijksvorm van natuurlijke personen. Hier volgen enkele voorbeelden.
Bij vele volken bestond een eigenaardig gebruik, nl. om levenloze voorwerpen met elkaar te laten huwen. Dit komt ons wat vreemd voor. Maar de Hindoe bijvoorbeeld zou, na het aanleggen van een tuin geen vrucht er uit eten alvorens twee bomen (o.a. een manga- en een tamarindeboom) met elkaar te laten huwen, een plechtigheid die gepaard ging met veel feestvreugde.

2.
Merkwaardig zijn ook de huwelijken, tussen overledenen gesloten, van welke Marco Polo gewag maakte. Toen hij bij de Tartaren verkeerde maakte hij mee dat een jonge man en een jonge vrouw ongehuwd stierven. De wederzijdse ouders van de jong gestorvenen richtten daarop een bruiloftsmaal aan, waarbij een huwelijks contract tussen de overledenen werd opgemaakt en daarna werd verbrand, opdat aldus de jonggehuwden aan de andere kant van het graf kennis kregen van hun verbintenis.
Niet minder zonderling is het huwelijk dat destijds een zekere dame te Soo-Chow in China sloot. Zij was in het huwelijk getreden met een bloemvaas, welke daad zo verheven werd geacht, dat bij de toenmalige keizer een verzoekschrift werd ingediend, om een granieten zuil op te richten ter vereeuwiging van de naam van het meisje. Een voor ons gevoel wat vreemde gang van zaken. Bovengenoemde huwelijken kun je dan ook gerust onderbrengen in de categorie “Bijzondere Huwelijken”.