Hengelo Gelderland in de jaren ’40-’45, na vijftig jaren opnieuw beleefd en opgetekend.
11 persoonlijke verhalen uit het boek dat door onze vereniging is uitgebracht ter gelegenheid van de 50-jarige herinnering aan de bevrijding.
(Alle foto’s: uit privébezit van de schrijvers en uit de verzamelingen van J. Kreunen en G.W. Luimes)
OORLOGSHERINNERINGEN
Hengelo Gelderland in de jaren ’40-’45, na vijftig jaren opnieuw beleefd en opgetekend.Selectie uit het boek dat door onze vereniging is uitgebracht ter gelegenheid van de 50-jarige herinnering aan de bevrijding.
Inhoudsopgave deel 1
Overval op het gemeentehuis – W.J.M. Hermans pagina 1
Naar school – A.A. Meulenbrugge-Dorgelo pagina 3
Angst – G. Groot Roessink pagina 4
De ‘dooie Smeitink’ – W.J.M. Hermans pagina 5
Onderduikers op het Kervel – W. Vink pagina 6
Een paar feiten, niet algemeen bekend – B. Heerink pagina 11
’t Wassink gebombardeerd – G. Maalderink-Regelink pagina 12
Bernard Mombarg – J. Groot Roessink pagina 12
’40-’45 in Keijenborg en omgeving – T. Nieuwenhuis pagina 13
De SHORT STIRLING N6045.U – J. Kreunen pagina 15
Willem Meenink – H. Lubbers pagina 19
OVERVAL OP HET GEMEENTEHUIS
19 mei 1944 om ca. 13.10 uur bevond J.J. van der Peijl, ambtenaar secretarie, zich alleen op de secretarie van het gemeentehuis. Hij zag drie personen aan de overzijde van de straat staan, voor de schoenwinkel van de gebroeders Jansen. Eén had een rijwiel bij zich. Een man, ook met rijwiel, voegde zich later bij hen. Van der Peijl kende ze niet.
De twee zonder fiets liepen richting Vorden. Plotseling kwam bij Van der Peijl de gedachte op, dat ze mogelijk kwamen om de enige arrestant, een zwarte handelaar uit Oostzaan, te bevrijden.
De cellen voor de arrestanten bevonden zich aan de achterkant het gemeentehuis. De ambtenaar liep terstond naar de aangrenzende politiekamer om dit te voorkomen. Toen hij daar aankwam, hoorde hij een persoon tegen B. Grootbod, conciërge van het gemeentehuis, die juist de arrestant te eten gaf, het bevel geven: “Steek je poten omhoog of ik schiet je door je donder.”
In zijn mening versterkt liep Van der Peijl terug naar de secretarie en belde de Groepscommandant der Marechaussee Onderluitenant E. Sminia en vertelde wat er bij de cellen voorviel. Sminia, wonende aan de Kastanjelaan 9 (waar eerder de Joodse familie Löwenhardt leefde) kwam direct.
Lees verder op pagina 2